25 towarzystw naukowych, organizacji ekspertów, pracodawców, pacjentów, uniwersytetów medycznych i konsultantów krajowych apelują do Ministra Zdrowia o natychmiastowe wstrzymanie prac nad projektem rozporządzenia o pilotażu sieci onkologicznej. Prezentujemy opublikowany przez nich list otwarty do Ministra Zdrowia.
My, niżej podpisani, apelujemy do Ministra Zdrowia o wstrzymanie prac nad projektem rozporządzenia w sprawie pilotażu sieci onkologicznej. Nieuwzględnienie w toku publicznych konsultacji zasadniczych uwag ekspertów medycznych, organizacji pacjentów, pracodawców oraz związków zawodowych sprawia, że wdrożenie rozwiązania w obecnej formie stanowi zagrożenie dla funkcjonowania i rozwoju systemu opieki onkologicznej w Polsce.
Od momentu publikacji projektu zwracaliśmy uwagę na jego liczne wady, uniemożliwiające osiągnięcie założonych celów. W naszej opinii nieuzasadnione jest oparcie systemu opieki onkologicznej niemal wyłącznie na centrach onkologii, bez uwzględnienia różnorodności i roli innych ośrodków (w tym szpitali klinicznych) oraz ich specyfiki w leczeniu poszczególnych nowotworów. Pilotaż w obecnym kształcie obarczony jest wysokim stopniem zbiurokratyzowania i zbędnej sprawozdawczości i w wielu punktach narusza obowiązujące regulacje prawne. Jest także ogromnie kosztochłonny, co potwierdziło w swojej opinii Ministerstwo Finansów. Przyjęte w pilotażu wskaźniki monitorowania oraz brak ich odniesienia do obecnej sytuacji i alternatywnych rozwiązań nie pozwolą na ocenę jego efektywności. Dowodem negatywnej oceny projektu rozporządzenia przez niemal wszystkie środowiska była konferencja uzgodnieniowa sprzed dwóch tygodni. Podczas dyskusji, która trwała trzy i pół godziny, żadna z zaproszonych stron nie wyraziła poparcia dla omawianego rozwiązania. Jednocześnie zwracamy się do Pana Premiera Mateusza Morawieckiego oraz Pana Ministra Łukasza Szumowskiego z prośbą o intensyfikację prac nad projektami procedowanymi w resorcie od ponad dwóch lat. W szczególności dotyczy to stworzenia na bazie istniejących instytucji ośrodków koordynowanej opieki narządowejrealizowanej przez wielodyscyplinarne zespoły (np. tzw. Breast Units, Lung Cancer Units i inne). Rozwiązanie to jest zgodne ze światowymi trendami organizacji opieki onkologicznej i w krajach, które je wprowadziły, przyniosło spektakularne efekty. Wyjątkowo wysoko oceniamy inicjatywę nadania wytycznym postępowania diagnostyczno-terapeutycznego oraz wskaźnikom jakościowym w onkologiirangi państwowego dokumentu. Jest to pierwsza próba monitorowania jakości procesu w medycynie, stwarzająca szansę na zapewnienie chorym, niezależnie od miejsca zamieszkania, jednolitego standardu leczenia. W przyszłym roku po raz pierwszy zostanie zapewnione finansowanie rejestrów medycznychz budżetu państwa. Wszystkie te procesy wymagają doskonalenia, kontynuacji, wsparcia i intensyfikacji prac. To na tych działaniach należy się skupiać, by przybrały najlepszą możliwą formę i skutecznie przyczyniały się do poprawy sytuacji pacjentów. W tej sytuacji z niepokojem przyjmujemy procedowanie projektu, który dąży w zupełnie przeciwnym kierunku.
Prosimy Pana Ministra o ponowną analizę uwag zgłoszonych w toku publicznych konsultacji. Naszym wspólnym celem jest poprawa systemu opieki nad pacjentami onkologicznymi oraz zapewnienie rozwoju tej dziedziny. Przedstawiciel sekcji prostaty UroConti już podczas Parlamentarnego Zespołu ds. Onkologii, który opiniował ten projekt, zgłaszał do autorów projektu pytania:
1. Czy dzięki wprowadzeniu koncepcji Narodowej Sieci Onkologicznej i zmian w zakresie organizacji opieki onkologicznej zwiększy się dostępność świadczeń dla pacjentów w zakresie diagnostyki i leczenia onkologicznego? Czy nie obawiają się Państwo, że oparcie systemu głównie na centrach onkologicznych nie spowoduje, że kolejki do specjalistów staną się większe niż dotychczas? Już teraz organizacja przyjęć w centrach onkologicznych wygląda fatalnie.
2. Czy nie obawiają się Państwo, że mężczyźni z nowotworem prostaty zamiast pójść do urologa będą szli od razu do lekarza onkologa, których w rzeczywistości jest niewielu w stosunku do skali problemu?
3. Czy nie obawiają się Państwo, że kobiety z rakiem szyjki macicy zamiast pójść do ginekologa onkologicznego będą szli od razu do lekarza onkologa, których w rzeczywistości jest niewielu w stosunku do skali problemu?
4. Czy w pracach koncepcji Narodowej Sieci Onkologicznej (Krajowej Sieci Onkologicznej) brali udział lekarze urolodzy i ginekolodzy onkologiczni? Czy możemy poznać stanowisko tych środowisk wobec planowanych zmian?
Do dzisiaj sekcja nie otrzymała odpowiedzi.
Sygnatariusze apelu (w kolejności alfabetycznej, dokument przyjęty w trybie obiegowym):
Business Center Club
Fundacja MY Pacjenci
Fundacja Omealife
Fundacja Onkocafe-Razem Lepiej
Fundacja Onkologia 2025
Fundacja Onkologiczna Alivia
Fundacja Rak’n’Roll – Wygraj Życie
Fundacja SOS-Życie
Klub Torakochirurgów Polskich
Konfederacja Lewiatan
Młodzi Menedżerowie Medycyny (w ramach Polskiej Federacji Szpitali)
Polska Grupa Raka Płuca
Polska Liga Walki z Rakiem
Polskie Towarzystwo do Badań nad Rakiem Piersi
Polskie Towarzystwo Kardio- i Torakochirurgów
Polskie Towarzystwo Chorób Płuc
Pracodawcy RP
prof. dr hab. Halina Batura-Gabryel, konsultant krajowy w dziedzinie chorób płuc
prof. dr hab. Rafał Dziadziuszko, konsultant krajowy w dziedzinie radioterapii onkologicznej
prof. dr hab. Tomasz Grodzki, konsultant krajowy w dziedzinie chirurgii klatki piersiowej
Stowarzyszenie Mężczyzn z Chorobami Prostaty im. prof. T. Koszarowskiego "Gladiator"
Stowarzyszenie Polskie Amazonki-Ruch Społeczny
Towarzystwo Chirurgów Polskich
Uniwersytet Medyczny w Poznaniu
Warszawski Uniwersytet Medyczny
Źródło: www.politykazdrowotna.com
